تارنما

متن زیر کمی طولانی است ولی برای شناخت چهره مرموز و خطرناک صهیونیسم، ضروری است. ما برخی عقاید خطرناک یهود را از دو کتاب تورات (تحریف شده) و تلمود(کتاب اعتقادات و احکام دینی یهود) را آورده ایم.
الف) تورات
تورات به معنای تعلیم و بشارت، کتابی است آسمانی که بر پیامبر عظیم الشأن حضرت موسی علیه السلام نازل شده است. ولی یهودیان، این کتاب را تحریف کرده و خرافات و افسانه های زیادی در آن جای دادند؛ به گونه ای که امروزه به یک کتاب مضحک و عجیب در آمده است.

نویسندگان تورات اشخاص مجهول الهویه ای هستند که قرآن درباره آنها می فرماید: « پس وای بر کسانی که از پیش خود چیزی نوشته و به خدای متعال نسبت دهند تا به بهای اندک و متاع ناچیز دنیا بفروشند. وای بر آنها از آن نوشته ها و آنچه از آن به دست آرند.» بقره 78

اینک به برخی قسمت های تورات تحریف شده توجه فرمایید تا با ماهیت نژاد پرستی یهود و صهیونیست بیشتر آشنا شوید :
1. خداوند مانند انسانهاست. (سفر پیدایش، اصحاح اوّل، آیه36 )گیس و لباس دارد. ( سفر دانیال، اصحاح هفتم) دو پا دارد. ( سفر خروج، اصحاح 24)مانند انسان راه می رود. ( سفر پیدایش، اصحاح 3) آن قدر نادان است! که بدون نشانه نمی تواند خانه ی مؤمنان را از خانه کفار تشخیص دهد. ( سفر خروج، اصحاح 12، آیه 12) پیمان خود را می شکند. (سموئیل اوّل، اصحاح 2، آیه30 ) از کرده خویش پشیمان می شود. ( سموئیل اوّل، اصحاح15، آیه10)با انسان کشتی می گیرد. ( سفر پیدایش، باب34)مار از او راستگوتر است.( سفر پیدایش، اصحاح سوم، آیه30)

2. پیامبران هم از خدا دست کمی ندارند. برخی با زنان زنا می کنند!(سموئیل دوم، اصحاح11، آیه11) برخی با دختران خود!(سفر پیدایش، اصحاح29)برخی مردم را فریب داده، می کشند و زنهایشان را به همسری در می آورند.(سموئیل دوم، اصحاح 11) برخی با خدا کشتی می گیرند. (سفر پیدایش، اصحاح 29)برخی برای پرستش بتها خانه می سازند. ( اول پادشاهان، باب 11)برخی با خداوند درشتی و خشونت می کنند. (سفر خروج، اصحاح32، آیه 31)برخی از زنا متولد شده اند!! (سفر داوران، باب11، آیه 1)برخی دروغگو هستند (اول پادشاهان، اصحاح 13، آیه 11)و برخی نبوت را به زور از خداوند گرفته اند.(سفر پیدایش، اصحاح 32)
قسمت هایی از متن تورات کنونی:
3. « من گفتم که شما خدایانید و جمیع شما فرزندان حضرت اعلی، لیکن مثل آدمیان خواهید مرد.» سفر تثنیه، باب 10، آیه 15

4. « اقوام غیر اسرائیل به جماعت خدا راه نخواهند یافت و هیچکدام از آنها به میان جامعه خداوندی وارد نخواهند شد.» سفر تثنیه، باب 23، آیات 1ـ3 ادامه مطلب...

ماه نو شده است. ولی این دفعه رنگ دیگری دارد. رنگ عشق؛ سیاه و سرخ را می گویم. صدای کاروان را می شنوی که مرگ همراه آنهاست؟ جالب اینکه کاروانیان هنوز زنده اند.

صدایی که از هزار و چهارصد سال پیش آغاز شده، تا کنون ادامه دارد. صدای حسین ـ علیه السلام ـ این بار نه از نینوا، که از غزه به گوش می رسد.این صدای یتیمان حسین است که از مظلوم ترین نقطه ی دنیا، جایی در انتهای خاور میانه شنیده می شود. صدا همچنان بوی دود و خون می دهد. بوی جگرهای کباب شده و اصغرهای گلو بریده.

یزید زمان همچنان زنده است و این بار به جای کوفه از «تلمود» سر برآورده است. بجای رژیم اموی، رژیم صهیونیست لشکر جمع می کند؛ علیه کسانی که حتی حقّ آب و نان شان هم به رسمیت شناخته نشده است.

آری؛ کربلا سرزمینی است به وسعت همه ی جهان و عاشورا روزی است که هنوز در چاشتگاه آنیم.

راستی، حقوق دانان جهان، «بشر» را چگونه تعریف می کنند که شامل شهروندان تکه ای از خاور میانه نمی شود؟ چگونه آن را تفسیر می کنند که گاهی غزه، گاه عراق و گاهی افغانستان و قفقاز را در بر نمی گیرد؟

این سؤالی است که هنوز فکر خیلی از انسانهای متمدّن را آزار نمی دهد!