تونل ناکام و احساس مسؤولیت برخی ...!
نویسنده: تارنما در 89/3/10:: 6:48 عصر
چند سال پیش بود. بله، دقیقا چند سال پیش بود. البته یادم نیست چند سال پیش! از بس طولانی شد. ولی به هر حال شروع شد. اگر چه هنوز تمام نشده است.
ظاهرا این نوشته هم می خواهد تحت تأثیر ابهامات طرحی قرار بگیرد که در قم شروع شد، ادامه یافت، عمده ی هزینه اش برای ساخت ساختمانی تجاری صرف شد و مابقی به زور و برای خفه کردن اعتراضهای شایدیِ مردم، به ساختن راه اختصاص یافت. دقیقا یادم هست که گفتند قرار است طرح اتصال خیابان عمار یاسر قم به خیابان معلّم راه بیفتد. سریع خانه های بافت فرسوده ی قم را که مردم واگذار کرده بودند، تخریب کردند. طرح را «عمار یاسر» نامیدند تا ادامه ای باشد بر سلسله خیابان های 45متری عمار یاسر، 55متری عمار یاسر و 75متری عمار یاسر.
ظاهرا مناسبت سال پیامبر اعظم همه چیز را به هم ریخت. البته همه چیز را درباره ی اسم این طرح. نام طرح شد: طرح پیامبر اعظم. و البته با یک تفاوت بزرگ. یک تابلوی روزشمار در کنار طرح در تقاطع خیابان انقلاب(چهارمردان) و 45متری عمار یاسر نصب شد. به گمانم یکی دو بار زمانش تمام شد و دوباره تمدید شد. و البته در نهایت هم جمع شد و صدایی در نیامد. و البته تظاهرات و تحصنی هم صورت نگرفت، البته!
گذشت و گذشت تا به مناسبت عید غدیر که فقط قرار بود طرح افتتاح شود، تأکید می کنم، فقط افتتاح شود و نه تکمیل، نام آن هم تغییر کرد و شد طرح «الغدیر». این میان یک تغییر بزرگ هم در پروژه ی عمار یاسر یا همان پیامبر اعظم یا شما بگو الغدیر اتفاق افتاد. به طرح، تونلی چند صد متری هم افزوده شد. نمی دانم. شاید هم به تناسب و تحت تأثیر شاهکار بزرگ تونل غدیر تهران این تغییر اتفاق افتاد.
به هر حال گذشت و گذشت. شورای شهر با شهرداری، شهرداری با مدیران پروژه و بخصوص پیمانکار اصفهانی، و پیمانکار با مقامات استانی و گاه کشوری درگیر بودند و طبق شنیده ها جریمه ای هم از رییس جمهور محترم و پرکار کشورمان، جناب آقای احمدی نژاد دریافت کردند. ولی طرح همچنان ناتمام بود که بود. البته نیمه راه هایی برای این که جریان ترافیک مرکزی شهر سکته نکند، باز شده بود. طرح چند باری هم آنژیو کرده بود البته!
تا این که از قضای روزگار، دور دهم انتخابات ریاست جمهوری شروع شد و به برکت اغتشاشات بعد از آن، کسی یادی از طرح ناقص الخلقه ی ما نکرد که نکرد. و البته از آن جهت که باید ولایت مداری را در جایی نشان داد، بعد از تظاهرات نهم دی سراسر کشور، این طرح هم برای بار سوم تغییر نام داد و نام چهارمش شد «نهم دی». البته فقط نام تونل عوض شد! «تونل نهم دی».
دعواها همچنان ادامه یافت تا این که مردم مظلوم و مستضعف حامی دین و مرجعیت و انقلاب قم، شاهد یک تابلوی عجیب و باورنکردنی شدند. تابلویی که شورای محترم شهر نصب کرده بود و به مردم برای چندمین بار قول داده بود که پروژه در حال تکمیل است. آری. واقعا در حال تکمیل است. زمان آن هم مشخص است. تا پایان سال 1388. باور نکردنی است. حد اقل برای آنهایی که در سال 1388 یک بار به شهر قم سفر کرده باشند و گوشه چشمی به این طرح انداخته باشند.
سرنوشت همان شد که شورای شهر خواسته بود. گویا بغیر از مدیریت می توان با بخشنامه و تابلو هم تکمیل پروژه ها را جلو انداخت!
آنچه افتتاح شده بود، دالانی بود نیمه کاره، بدون روشنایی کافی، بدون زیرساخت مناسب، و بدون هیچگونه دستگاه تهویه! یاد مُدبَق(1) های قدیم را زنده می کرد ـ و البته هنوز زنده می کند ـ که وقتی واردش می شدی رشته هایی از دود را که در زیر نور آفتاب می رقصیدند، نمایش می داد. و البته اینجا دودها از اگزوز اتومبیل ها بود نه تنور!
بگذریم که طرح هنوز که هنوز است، تکمیل نشده و فقط و فقط افتتاح! شده است. آنچه برای من در اینجا اهمیت دارد، کج فهمی دینی-انقلابی برخی مردم متدین قم است. بگذارید دوباره قصه بگویم. دقیقا چند روز پیش بود که نزدیک ساعت 7 صبح با عجله می خواستم خودم را به محلّ مباحثه برسانم تا مجبور نشوم به هم مباحثه ام جریمه بدهم! وارد طرح ناکام(ل) افتتاح شده شدم که اکنون دوباره با دخالت برخی مراجع عظام «الغدیر» نامیده شده بود. با تعجب دیدم که روی تابلوی ورودی تونل، کاغذی بزرگ چسبانده اند که روی نام «الغدیر» را پوشانده و نوشته است «9 دی» دقیقا به همین صورت. با کلمه ی «تونل» که قبل از آن قرار داشت می شد: « تونل 9 دی». معلوم بود کار دولتی ها نیست! لابد کسی احساس مسؤولیت کرده که چرا حماسه ی نهم دی فراموش شد؟! چرا؟ باید با جان و دل آنرا زنده نگه داشت. و زنده نگه داشتن آن به بازگردان یکی از نام های سابق این طرح است. آنچه اصلا اهمیت ندارد، تمام شدن طرح است که هیچ ربطی به اسلام و انقلاب و حتی احساس مسؤولیت های کذایی ندارد! فعلی الاسلام السلام!
---------------
1. مُدبَق، همان مَطبَخ است که در برخی لهجه های محلّی تغییر وضعیت داده است. به اتاقی گویند که در آن تنور و ساز و کار پخت نان در خانه های قدیم طراحی شده بود.
ظاهرا این نوشته هم می خواهد تحت تأثیر ابهامات طرحی قرار بگیرد که در قم شروع شد، ادامه یافت، عمده ی هزینه اش برای ساخت ساختمانی تجاری صرف شد و مابقی به زور و برای خفه کردن اعتراضهای شایدیِ مردم، به ساختن راه اختصاص یافت. دقیقا یادم هست که گفتند قرار است طرح اتصال خیابان عمار یاسر قم به خیابان معلّم راه بیفتد. سریع خانه های بافت فرسوده ی قم را که مردم واگذار کرده بودند، تخریب کردند. طرح را «عمار یاسر» نامیدند تا ادامه ای باشد بر سلسله خیابان های 45متری عمار یاسر، 55متری عمار یاسر و 75متری عمار یاسر.
ظاهرا مناسبت سال پیامبر اعظم همه چیز را به هم ریخت. البته همه چیز را درباره ی اسم این طرح. نام طرح شد: طرح پیامبر اعظم. و البته با یک تفاوت بزرگ. یک تابلوی روزشمار در کنار طرح در تقاطع خیابان انقلاب(چهارمردان) و 45متری عمار یاسر نصب شد. به گمانم یکی دو بار زمانش تمام شد و دوباره تمدید شد. و البته در نهایت هم جمع شد و صدایی در نیامد. و البته تظاهرات و تحصنی هم صورت نگرفت، البته!
گذشت و گذشت تا به مناسبت عید غدیر که فقط قرار بود طرح افتتاح شود، تأکید می کنم، فقط افتتاح شود و نه تکمیل، نام آن هم تغییر کرد و شد طرح «الغدیر». این میان یک تغییر بزرگ هم در پروژه ی عمار یاسر یا همان پیامبر اعظم یا شما بگو الغدیر اتفاق افتاد. به طرح، تونلی چند صد متری هم افزوده شد. نمی دانم. شاید هم به تناسب و تحت تأثیر شاهکار بزرگ تونل غدیر تهران این تغییر اتفاق افتاد.
به هر حال گذشت و گذشت. شورای شهر با شهرداری، شهرداری با مدیران پروژه و بخصوص پیمانکار اصفهانی، و پیمانکار با مقامات استانی و گاه کشوری درگیر بودند و طبق شنیده ها جریمه ای هم از رییس جمهور محترم و پرکار کشورمان، جناب آقای احمدی نژاد دریافت کردند. ولی طرح همچنان ناتمام بود که بود. البته نیمه راه هایی برای این که جریان ترافیک مرکزی شهر سکته نکند، باز شده بود. طرح چند باری هم آنژیو کرده بود البته!
تا این که از قضای روزگار، دور دهم انتخابات ریاست جمهوری شروع شد و به برکت اغتشاشات بعد از آن، کسی یادی از طرح ناقص الخلقه ی ما نکرد که نکرد. و البته از آن جهت که باید ولایت مداری را در جایی نشان داد، بعد از تظاهرات نهم دی سراسر کشور، این طرح هم برای بار سوم تغییر نام داد و نام چهارمش شد «نهم دی». البته فقط نام تونل عوض شد! «تونل نهم دی».
دعواها همچنان ادامه یافت تا این که مردم مظلوم و مستضعف حامی دین و مرجعیت و انقلاب قم، شاهد یک تابلوی عجیب و باورنکردنی شدند. تابلویی که شورای محترم شهر نصب کرده بود و به مردم برای چندمین بار قول داده بود که پروژه در حال تکمیل است. آری. واقعا در حال تکمیل است. زمان آن هم مشخص است. تا پایان سال 1388. باور نکردنی است. حد اقل برای آنهایی که در سال 1388 یک بار به شهر قم سفر کرده باشند و گوشه چشمی به این طرح انداخته باشند.
سرنوشت همان شد که شورای شهر خواسته بود. گویا بغیر از مدیریت می توان با بخشنامه و تابلو هم تکمیل پروژه ها را جلو انداخت!
آنچه افتتاح شده بود، دالانی بود نیمه کاره، بدون روشنایی کافی، بدون زیرساخت مناسب، و بدون هیچگونه دستگاه تهویه! یاد مُدبَق(1) های قدیم را زنده می کرد ـ و البته هنوز زنده می کند ـ که وقتی واردش می شدی رشته هایی از دود را که در زیر نور آفتاب می رقصیدند، نمایش می داد. و البته اینجا دودها از اگزوز اتومبیل ها بود نه تنور!
بگذریم که طرح هنوز که هنوز است، تکمیل نشده و فقط و فقط افتتاح! شده است. آنچه برای من در اینجا اهمیت دارد، کج فهمی دینی-انقلابی برخی مردم متدین قم است. بگذارید دوباره قصه بگویم. دقیقا چند روز پیش بود که نزدیک ساعت 7 صبح با عجله می خواستم خودم را به محلّ مباحثه برسانم تا مجبور نشوم به هم مباحثه ام جریمه بدهم! وارد طرح ناکام(ل) افتتاح شده شدم که اکنون دوباره با دخالت برخی مراجع عظام «الغدیر» نامیده شده بود. با تعجب دیدم که روی تابلوی ورودی تونل، کاغذی بزرگ چسبانده اند که روی نام «الغدیر» را پوشانده و نوشته است «9 دی» دقیقا به همین صورت. با کلمه ی «تونل» که قبل از آن قرار داشت می شد: « تونل 9 دی». معلوم بود کار دولتی ها نیست! لابد کسی احساس مسؤولیت کرده که چرا حماسه ی نهم دی فراموش شد؟! چرا؟ باید با جان و دل آنرا زنده نگه داشت. و زنده نگه داشتن آن به بازگردان یکی از نام های سابق این طرح است. آنچه اصلا اهمیت ندارد، تمام شدن طرح است که هیچ ربطی به اسلام و انقلاب و حتی احساس مسؤولیت های کذایی ندارد! فعلی الاسلام السلام!
---------------
1. مُدبَق، همان مَطبَخ است که در برخی لهجه های محلّی تغییر وضعیت داده است. به اتاقی گویند که در آن تنور و ساز و کار پخت نان در خانه های قدیم طراحی شده بود.
کلمات کلیدی : تونل الغدیر قم، طرح های نیمه کاره، نهم دی، احساس مسؤولیت، کج فهمی دینی
نظر